Balkan tour (October 2011)
Τον Οκτώβρη του 2011, μαζί με τον φίλο μου τον Γρηγόρη, ταξιδέψαμε στα Βαλκάνια. Ο Γρηγόρης κάτοχος μιάς BMW 1200GS και λάτρης των Βαλκανίων, με ακολούθησε σε ένα ταξίδι σχεδιασμένο με διαδρομές σε επαρχιακούς δρόμους και με επισκέψεις σε Εθνικά Πάρκα του Μαυροβουνίου και της Σερβίας. Ένα ταξίδι 2,820 χιλιομέτρων το οποίο διήρκεσε 6 ημέρες. Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας από την Πάτρα ξημερώματα (05:00), και διασχίσαμε την δυτική Ελλάδα οδηγώντας στην Ιόνια Οδό.... Από τον συνοριακό σταθμό της Κακαβιάς, μπήκαμε στην Αλβανία, την οποία την διασχίσαμε σε διάστημα πέντε ωρών περίπου. Μετά από μια επίσκεψη στην πόλη...του Ντουμπρόβνικ της Κροατίας, γνωστή και σαν το Saint Tropez των Βαλκανίων.... Επιστρέψαμε το ίδιο απόγευμα νοτιότερα, και διανυκτερεύσαμε στο όμορφο Kotor του Μαυροβουνίου.
Την επόμενη μέρα στο δρόμο για το Σαράγεβο, διασχίσαμε τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και μπήκαμε πάλι πίσω στο Μαυροβούνιο, όπου ο στόχος μας ήταν να περιηγηθούμε στο εθνικό πάρκο Durmitor με κατεύθυνση από Zabljak προς Pluzine. Μετά από αυτή την όμορφη εμπειρία, μπήκαμε ξανά στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και κατευθυνθήκαμε πρός το Σαράγεβο, ένα ταξίδι μέσα από πλαγιές, χαράδρες και ποτάμια, όπου μείναμε δύο ημέρες. Το ιστορικό κέντρο της πόλης, με την παλιά συνοικία της Μπασάρτσια, η οποία με την κεντρική της πλατεία, την κρήνη Σεμπίλ, με τα περιστέρια και το ομώνυμο τζαμί, είναι κάτι που μας τράβηξε την προσοχή. Δεν μπορώ να πώ ότι εντυπωσιάστηκα από την πόλη....
Η τέταρτη μέρα του ταξιδιού ήταν το καλύτερο κομμάτι του ταξιδιού! Η διαδρομή από το Σαράγεβο μέχρι το Βελιγράδι, και ιδιαίτερα το τμήμα από το Σαράγεβο έως το Βίσεγκραντ (Visegrad), ήταν η καλύτερη διαδρομή που έχω οδηγήσει ποτέ στα Βαλκάνια. Μπαίνοντας στη Σερβία, πέρασα, από το καταπράσινο βουνό Mokra Gora και επισκεφθήκαμε το ξύλινο χωριό Mechavnik (ένα χωριό κτισμένο από τον Emir Kusturica). Απλά φοβερό!
Ένα βράδυ δεν ήταν αρκετό στο Βελιγράδι και σίγουρα θα δοθεί η ευκαιρία να το γνωρίσω καλύτερα σε επόμενο ταξίδι μου.... Την επόμενη μέρα οδηγήσαμε νότια για να επισκεφτούμε το Μοναστήρι της Studenica, το μεγαλύτερο ορθόδοξο Σέρβικο μοναστήρι. Αμέσως μετά μας "περίμενε" το Σερβικό Εθνικό Πάρκο Kopaonik, η "Στέγη της Σερβίας" όπως το αποκαλούν οι φίλοι μας οι Σέρβοι. Δυστυχώς δεν προλάβαμε λόγω του ότι είχε περάσει η ώρα, να επισκεφτούμε και το Djavolja Varos, αλλά είναι άλλος ένας καλός λόγος να επισκεφτούμε και πάλι την γείτονα χώρα... Η Νις της Σερβίας ήταν ο επόμενος σταθμός μας, όπου και διανυκτερεύσαμε. Η Νις είναι μια ενδιαφέρουσα και όμορφη μικρή πόλη με πολλά αξιοθέατα από την μεσαιωνική και την Βυζαντινή εποχή. Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στην ΠΓΔΜ. Διασχίσαμε το Εθνικό Πάρκο του Μάβροβο (Mavrovo) με την τεχνητή λίμνη του στα 1300 μέτρα υψόμετρο και την εκκλησία του Αγ. Νικολάου που βρίσκεται βυθισμένη μέσα της. Η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη, και εκείνο το βράδυ μείναμε στην Οχρίδα, μια μικρή πόλη δίπλα στη λίμνη της Οχρίδας.
Η έκτη μέρα, ήταν η τελευταία του ταξιδιού μας. Από την Οχρίδα οδηγήσαμε προς την Βίτολα και κατόπιν κινηθήκαμε νότια. Περάσαμε τα σύνορα από την ΠΓΔΜ προς την Ελλάδα από τον συνοριακό σταθμό της Νίκης, και μετά η Φλώρινα ήταν μια πολύ καλή στάση για ένα φλιτζάνι καφέ. Το υπόλοιπο της διαδρομής μέχρι το σπίτι ήταν.....ρουτίνα.....
Η διαδρομή από το Σαράγιεβο στο Βελιγράδι ήταν το καλύτερο μέρος αυτού του ταξιδιού. Στη δεύτερη θέση ήταν το πέρασμα του Εθνικού Πάρκου Kopaonik στη Σερβία, και στην τρίτη θέση ήταν το πέρασμα του Εθνικού Πάρκου Durmitor στο Μαυροβούνιο. Το καλύτερο μέρος που κοιμήθηκα ήταν στο Kotor στο Μαυροβούνιο. Μια μικρή παραθαλάσσια πόλη, με πληθυσμό 13.500 κατοίκους, το οποίο περιβάλλεται από οχυρωματικά έργα που κτίστηκαν κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας.
Η παρέα του Γρηγόρη φανταστική! Ήμασταν ένα πολύ καλό δίδυμο! Ανυπομονώ να οδηγήσω σ' αυτούς τους δρόμους και πάλι ....
